Dag 84

Dag allemaal,

Dag 84 alweer. Wat zoveel inhoudt als dat we vandaag de cirkel compleet maken door onze reis rond de wereld in 85 dagen te voltooien.
Als we het goed geteld hebben hebben we de komende 18 uur onze laatste 3 vluchten van de in het totaal 15. (incl. wat binnenlandse vluchten her en der) Naast behoorlijk wat airlmiles, hebben we ook over land behoorlijke afstanden overbrugt. Met name in Thailand in busjes, vaak bestuurd door mannen die op mij soms overkwamen als gedetineerden die ze vervroegd vrij hadden gelaten, en die in ruil daarvoor toeristen rond moesten rijden. Dit leverde af en toe wat spannende taferelen op, maar is telkens tot een goed einde gebracht. Ook het rond rijden in onze Ford C19-camper was soms spannend (bijv. onze dolle rit in het centrum van Las Vegas) maar al met al zitten we nu veilig, gezond en wel op het vliegveld in SF te wachten op onze vlucht naar Seattle. Na Seattle vliegen we naar Reykjavik en als het goed is vervolgens naar Amsterdam, waar de ballonnen opgeblazen kunnen worden en de spandoeken uitgerold mogen worden.

12 weken zijn voor ons gevoel snel om gevlogen, wat ook niet gek is met een druk reisschema. We hebben ontzettend veel mooie en bijzondere dingen en plaatsen gezien de afgelopen 12 weken. We hebben leuke en bijzondere mensen ontmoet, veel afwisseling gehad in activiteit en totale ontspanning middels inactiviteit en er allebei en samen ontzettend van genoten. Uiteraard hebben we ook minder mooie en leuke dingen gezien en wat klein persoonlijk leed gekend, maar al met al voelen we ons enorm bevoorrecht dat we deze reis hebben kunnen en mogen maken.

Ik moet eerlijk bekennen dat ik voor ons vertrek enigszins er tegenop zag om zolang van huis en centrale verwarming, vrienden en familie weg te zijn, en dat ik zeker momenten zou hebben dat ik graag het 1e vliegtuig naar Nederland terug zou willen pakken. Dit is echter niet het geval; ik vond het prachtig en nog steeds, al is zo'n dag als deze natuurlijk wat minder, met vliegen-wachten-vliegen-wachten en zo verder.

Maar er is een tijd een tijd van komen en een tijd van gaan,en de tijd van gaan is nu gekomen.
Ik, en Suzanne ook, zijn ook zeker blij om weer naar huis te gaan en iedereen weer te zien en in real-life te spreken.

Hartelijk dank voor het lezen en soms van feedback voorzien van deze blog en tot snel!

Ook namens Suzanne (die nu een boekje leest)
groetjes en liefs vanuit San Francisco, en straks vanuit Seattle, en daarna vanuit Reykjavik en daarna vanuit Amsterdam, en daarna toch echt vanuit Tilburg.
Bas en Suzanne