Rood,wit,blauw & stars and stripes

Dag allemaal,

Allereerst: gefeliciteerd met het promoveren van Willem II. Wié? Willem II! De Tilburgse TOPclub Willem II!
Nu over tot -ik wil niet zeggen belangrijkere dus ik zeg minder triviale- zaken als onze laatste weekjes in the US of A.
Bryce was net als Zion PRACHTIG. We hebben flink gewandeld en waren erg onder de indruk van de hoodoo's van Bryce. 's Avonds hebben we nog een klein wandelingetje gemaakt en kwamen we op een punt waar het -op het ruisen van de wind na- doodstil was. Misschien was het toeval, maar er waren zelfs geen vogels hoorbaar. Een echte aanrader voor iedereen die op zoek is naar innerlijke rust (en een helpend handje van uiterlijke rust kan gebruiken).
Na Bryce zijn we naar Page gereden. Page kennen jullie natuurlijk allemaal van het toiletpapier. Nu is er in Page geen Page te vinden en al was er Page te vinden, dan kochten we het niet, want wij hebben een zeer belangrijke camperles geleerd: koop ALTIJD zgn RV-toiletpapier. RV betekent natuurlijk recreation vehicle ofwel camper en het toiletpapier lost (zeker als je er wat chemicalien bijgooit) makkelijk op, zodat je geen opstopping krijgt in je afvoer hetgeen heel handig is, want geloof me...je wilt geen opstopping in je afvoer. Opstoppingen zijn gewoon niet fijn. In het verkeer niet, in je eigen afvoer niet, dus ook in je camper niet.
Overigens hebben we een Zeer Vriendelijke Amerikaan (Bill) ontmoet en die heeft ons uit de opstoppingsbrand geholpen en ons 4 rollen RV-toiletpapier geschonken.
Page is een klein plaatsje in Arizona waar, hoewel het misschien niet zo doet vermoeden, van alles te doen is. Zo ligt het in het Glen Canyon National Recreation Area waar onder meer Lake Powell, Glen Canyon Dam (zoiets als de Hoover dam, maar dan kleiner) en de Zeer Populaire toeristentrekpleister Antelope Canyon te vinden zijn. Nu zijn Bas en ik toeristen en we hebben dan ook alle voorgaande bezienswaardigheden bezichtigd en als beziens-waardig bestempeld. Antelope Canyon heeft het nét gered, want hoewel onze foto's prachtig zijn, stelt de tour niet zoveel voor. Het is een Zeer Kleine Canyon waar per uur zo'n 200 toeristen doorheen geloodst worden. Je gaat van fotomoment naar fotomoment; iedereen verdringt elkaar om net even dat mooie plaatje met aparte lichtinval te kunnen schieten. Eerlijkheidshalve moeten we bekennen...dat plaatje is dan ook bijzonder mooi.
Na Page was de Grand Canyon aan de beurt. De Grand Canyon is Grand met hoofdletter G en dus hebben we em in stukjes gehakt. Spreekwoordelijk dan hè anders ist bijna niet te doen. De Colerado River heeft er zo'n 6 miljoen jaar over gedaan dus dan witte gullie t wel... We hebben allereerst de Noord-Rim verkend. Het dorpje dat het dichtsbij de noord-ingang ligt is Jacob Lake. In Jacob Lake is één RV-park met full hookups (dit betekent: water, electriciteit en sewer). Daar hebben we maar liefst twee nachten overnacht. Nu denken jullie misschien...waarom is dit het vermelden waard? Nou, het gaat niet zozeer om de nachten alswel om het feit dat we (ik) het overleefd hebben. Ongeveer 1 mijl voor de ingang van het park zagen wij het bord: no shooting next 1 mile. Ik zei nog tegen Bas: oh my god, like who wants to do that?! (wand ik pwraat inmiddels als een echte Awmerikaanse). Eenmaal binnen in the registration office bekroop mij een unheimisch gevoel. Ken je dat? Het gevoel dat je ergens niet 'thuis'hoort of op je plek bent? Dat dus. De clientele van het RV-park in Jacob Leek bleek zich bij voorkeur in Militaire Outfits te hijsen en gewapend het park over te gaan. Ook zagen wij schrikbarend veel Amerikaanse vlaggen op het park. Hiermee hadden we wel een antwoord op eerder gestelde vraag: jagers! Schietgrage jagers! Nu kan ik nogal ongenuanceerd, bot en grof uit de hoek komen dus lees: jagers en dus rascisten! Het was heel moeilijk contact maken op deze camping; we hebben er geen nieuwe facebookvrienden aan over gehouden.
Overigens hebben we na het noorden -via het oosten- het zuiden en westen de Grand Canyon ook als beziens-waardig bestempeld, maar dit zal vast geen verrassing zijn. De Grand Canyon is in zijn (of is het haar?) grootte groots. Toch vonden wij het veel kleinere Zion en Bryce net zo indrukwekkend. Ik vind dat wij dit mogen zeggen, ook al heten wij geen Mart Smeets. We hebben immers veel van de Grand Canyon (en Zion en Bryce) gezien (zowel te voet als te camper).
Inmiddels hebben we de natuurpracht van de nationale parken achter ons gelaten en zijn we bij de scenic kustroute highway 1 aanbeland. Het wat dorre woestijnlandschap van Arizona heeft plaatsgemaakt voor groene Californische heuvels. Langzaam maar zeker keren we terug naar mijn favoriete heilige alvorens huiswaarts te gaan.
Momenteel zijn we in Big Sur (Yes Sur, Big Sur!) op een mooie camping in het bos waar een riviertje stroomt. Raar om zo'n plek vlakbij de oceaan tegen te komen. Gelukkig is er een toilet zonder opstopping in onze RV, want van een stromend riviertje moet je plassen.
Dit was het weer voor vandaag (ca.20 graden en enigszins bewolkt).
Bedankt voor het lezen en tot de volgende blog!

PS: In Sur, Big Sur was geen wifi en dus zitten we inmiddels in Marina waar wél wifi is. Marina ligt iets nordelijker dan Big Sur en iets zuidelijker dan San Francisco.

Dikke kus van Bas (die aan het recyclen is) en Suzanne